Roma uygarlığının tesis ettiği “pater familias”ın tartışılmaz otoritesinin hakim olduğu aile yapısı, Fransız devrimiyle başlayan ve sanayi devrimiyle devam eden bir dönüşüm sürecine konu oldu. Özellikle, bir yandan 60’lı yıllardan itibaren yükselen feminist hareket, diğer yandan, tüm siyasi, ekonomik ve toplumsal etkenler bir yana, özünde otoriteye karşı bir başkaldırı hareketi olan 68 olayları, bu dönüşüm sürecinde babanın otoritesini önemli ölçüde zayıflattı. İzleyen yıllarda, baba otoritesinin silinmesinin ebeveyn rollerine yansımasının, cinsiyet farkının ortadan kalkışı olarak algılanması ve rollerin bu doğrultuda belirlenmesi doğrudan babalığın işlevinin sorgulanmasını gündeme getirdi. Babanın otoritesinin silinmeye yüz tuttuğu yıllarda, Lacan’ın sembolik bir işlev olarak tarif ettiği  “babalık işlevini”nin ruhsal gelişimdeki rolünü vurgulaması bu gelişime bir cevap olarak algılanabilir. Sonraki dönemde, üreme teknolojilerindeki gelişme,  toplumsal rollerin bölüşümü ve bunun hukuki yansımaları sembolik babalık işlevi dışında, biyolojik, hukuki ve ruhsal babalık işlevlerini de tartışılır hale getirdi. Belki günümüzde değilse de, çok yakın bir gelecekte “hala gerçek babalara ihtiyaç var mı ?” sorusu açıkca sorulabilecektir. Bir çok batı ülkesinde yeni aile modelleri (tek ebeveynli, eşcinsel aileler) toplumda giderek daha sık boy göstermekte ve kimi zaman da toplumun belirli kesimlerinden tepki görmektedirler. Tüm bu değişimlerin çocukların ruhsal gelişimi üzerinde herhangi bir etkisi olmadığını düşünmek mümkün değildir Örneğin klinikte  giderek daha sık rastladığımız davranış ve sınır problemlerinin babalık işlevlerindeki değişimle bağlantılı olma ihtimali mevcuttur. Öte yandan, babalığın aile içindeki tarifi ile sınırlı dar anlamının dışında, boyutları toplumsala uzanan metaforik anlamı da hesaba katıldığında değişimin yansımaları kliniği aşıp daha geniş alanlara yansımaktadır. Konuyu tüm boyutlarıyla tartışmak üzere XI.Çocuk Psikanalizi Günleri’ne konu olarak “Babalık ve Babalık İşlevlerinin Değişimi”ni seçtik. Konunun şu alt başlıklar altında çalışılabileceğini ve çağrışılabileceğini düşündük.

İstanbul Psikanaliz Derneği ve İstanbul Çocuk ve Ergen Psikanalitik Psikoterapiler Derneği Ortak Etkinliği

11. Çocuk Psikanalizi Günleri

 “Babalık İşlevi”

 21-22 Mart 2014

 The Sofa Hotel

Program

“Dilin Bir Etkeni Olarak Baba”

Jean Pierre Lebrun

Vaka Sunumu ve Tartışma

Tartışmacı: Jean Pierre Lebrun

 “Babanın Ölümü ve Sigmund Freud”

Talat Parman

"Başlangıçta Baba Vardı”

Elda Abrevaya

“Devlet Babanın Ruhsallıkla İlişkisi Üzerine”

Zümrüt Bulamur

“Babalığın Hukuki Boyutu ve Yeni Yönelimler”

Sevgi Usta

“Çocuk Koruma Sisteminde Devletin Babalık İşlevi”

İsmail Şeber

 “Babalığa Dair”

Levent Kayaalp

“Babalık İmkansız Olduğunda”

Tevfika İkiz

 “Hulusi Kentmen’den Galip Bey’e Babalık Halleri”

Funda Akkapulu

“Babalar ve Kızları: Bir Bakışın Öyküsü”

Neslihan Zabcı

“Babalık Halleri”

Burak Doğangün

 “ ‘Daha’ Ergenlik Bitmeden: Ölümcül Bir Baba Oğul Hikayesi”

Bengi Pirim Düşgör

“Klinik Çalışmalarda ve Saha Çalışmalarında

Ergenler Babaları ile İlgili Ne Söylüyor?”

 Alper Şahin 

Vaka Sunumu ve Tartışma

Levent Kayaalp