Psikanalitik Duyarlıklı Bakışla

Spinoza ve Felsefesi

Halûk Sunat

Analizan'ın, 'çatışmalarını sorunsallaştırmak' suretiyle -'verili varoluşsal gerçekliği'nden kalkarak- kendi hayat hikâyesi içinde yol alması, -'nesne ilişkileri'nin tarihsel uğrakları ve analistle ilişkideki yansıyışları ile yüzleşerek- şimdiki kendi(liği)ni/özne(l)liğini çözümleyip yeniden kurması anlamında, psikanaliz, 'yaratıcı' bir 'edimsellik'tir: 'Özgürleşme'yi arkasına alan, 'etik' ve 'estetik' bir çaba. Bir başka deyişle, 'kendi'ndeki 'öteki'ni, ötekideki kendini, dolayısıyla, kendi ve ötekinin hemhal oluşundan mürekkep 'hayat'ı anlama/anladığını dönüştürme kaygısıdır da. Elinizdeki kitapta, Spinoza'ya ve onun 'etik ('epistemolojik')-teolojik/politik ('ontolojik')' hatta seyreden felsefesine, anılan kaygı ve çabanın telkin ettiği 'psikanalitik duyarlık'la bakmaya çalışılmıştır.

Halûk Sunat

Bağlam Yayınları, 2014

 

İÇİNDEKİLER

ÖNSÖZ

BENTO'NUN SPİNOZA OLMA ÖYKÜSÜ

BİR KUŞ UÇUMU ETİKA

ETİKA'NIN SOKAKLARI

'TANRI'DAN 'VAROLUŞSAL ÖZERKLİĞE' 'CONATUS'UN SERÜVENİ

ETİKA'DAN "VAROLUŞSAL ÖZERKLİK"E UZANIRKEN

PSİKANALİTİK DUYARLIKLAR ALEMİNDEN SPİNOZA'NIN FELSEFESİNE BAKARKEN

'SONSÖZ' NİYETİNE 'YORUM'

KAYNAKÇA

ADLAR DİZİNİ